De natuur blundert. Het is een blunder om zoveel ambities, zoveel levensverlangen in een frêle, vergankelijk lichaam te stoppen.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Related quotes
Ik haat slaap. Zoveel eonen heb ik al geslapen. Zoveel eonen zal ik nog slapen.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Weeg je woorden. De steen, die zoveel heeft gezien, zwijgt.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Goud, steeds opnieuw omgesmolten, ten einde raad over zoveel besluiteloosheid van de mensen.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Zoveel wezens leven uitsluitend om op een gegeven moment vers te kunnen zijn.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Kariatiden. Alleen een boosaardige architect zou zoveel gewicht hebben gelegd op de rug van vrouwen.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Hij bestudeert zijn levensloop onder de microscoop. Daarom ziet hij zoveel grootse daden.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Jammer dat de dinosaurussen zijn uitgestorven. We hadden hun huid voor zoveel dingen kunnen gebruiken.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Een container met getuigenissen van de beschaving van onze eeuw is begraven in Osaka. Over vijf millennia moet hij weer worden opgegraven. Het valt nog te bezien of de archeologen zoveel geduld zullen hebben.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
De grootste menselijke ambities kietelen onmerkbaar de opperhuid van de planeet.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Ik word ouder. Ik wou dat mijn ziel verhuisde naar een jonger lichaam, als de wanbetalende huurder die ik ben.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
De opperste tegenspraak. De grenzeloosheid van onze ambities tegenover onze organische kwetsbaarheid.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Laten we van voren af aan beginnen. De natuur doet dat ieder jaar.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
De verticaliteit van de spar. Wat een mooie gedachten heeft de redeloze Natuur toch!
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Bij de meeste dieren is er geen rechtvaardiging voor hun staart; het is eerder een gril van de natuur.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Wat een vooruitziende blik heeft de natuur gehad! Het mensenras is zo gemaakt dat het een bril kan dragen.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
O, natuur! Had je me maar eik gemaakt! Maar je hebt me blad gemaakt.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Leda en de zwaan
Een plotse windvlaag: de grote vleugels nog slaande
boven het wankelende meisje, haar dijen gestreeld
door de donkere vliezen, haar nek gevat in zijn bek,
drukt hij haar hulpeloze borst tegen de zijne.
Hoe kunnen deze verschikte vingers
de gevederde glorie weren van haar wijkende dijen?
En wat kan een lichaam, gevloerd door deze witte wervel
anders dan het vreemde hart te voelen kloppen, liggen als het daar doet?
Een huivering in de lendenen verwekt daar
de gebroken muur, het brandende dak en toren,
en Agamemnon dood.
Zo omstrengeld,
zo overmeesterd door het brute bloed uit de luchten,
werd zij deelachtig aan zijn kennis met zijn geweld
eer de onverschillige snavel haar kon laten vallen?
poem by William Butler Yeats, translated by A. Roland Holst
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!