Vaak laten we, net als slakken, niets na dan een huis.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Related quotes
Een collectieve dagdroom, waarin iedereen zijn eigen droom van huis meebrengt.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Het verlangen naar licht verkort vaak de vleugels van vlinders.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Zeus was niet begiftigd met overredingskracht en nam vaak zijn toevlucht tot de bliksem.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Te lijvige boeken boezemen ontzag in, maar blijven vaak ongelezen.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Mijn dorpsgenoten geloven in mij. Ze verheugen zich op het moment dat mijn huis een museum wordt, want ze weten dat de straten in het plaatsje dan zullen worden geasfalteerd.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Laten we ook onbuigzaam zijn tegenover bloemendieven.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Laten we van voren af aan beginnen. De natuur doet dat ieder jaar.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Laten we het kaf niet minachten. Het heeft het goud van het koren beschermd.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Probeer het niets te defini
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Dressuur. Dieren moeten worden geslagen of omgekocht met suikerklontjes om ze menselijke gebaren te laten maken.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Dieren die zich niet vrijwillig laten scheren en melken, worden gebrandmerkt met de benaming 'wild'.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Onsterfelijkheid. Er is niets dat doodgravers meer angst inboezemt.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
In zijn kalmte zie ik niets dan de bedrieglijke bescheidenheid van ijsbergen.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Alle musea ter wereld bezoeken en je dan niets anders herinneren dan de toegangsprijs.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Angst voor de gevolgen. Niets is beter in staat een geheim te bewaren.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Van alles wat ik ben, zal niets tegen de tand des tijds zijn opgewassen, behalve een niersteen.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Kinderen zijn in de eerste plaats van hun moeder. Het is niet voor niets dat de melkklieren van mannen zijn verschrompeld.
aphorism by Valeriu Butulescu, translated by Jan Willen Bos
Submitted by Simona Enache
| Vote! | Copy!
Tijd
Elk moment heeft zijn eigen betekenis,
Voor mij,voor jou, voor hem.
Op elk moment is er een actie belangrijk,
Voor mij, voor jou, voor hem.
Tijd is altijd van cruciaal belang,
Voor mij, voor jou, voor hem.
Elk moment kan voor altijd je leven veranderen,
Voor mij, voor jou, voor hem.
Vandaag, morgen, overmorgen, voor altijd.
Voor een kort moment, kunt u het hebben,
Over mij, over jou, over hem.
In een moment, kan je het verliezen,
Alles, een weinig of niets...
poem by Cornelia Păun Heinzel, translated by Theresia Swiebel
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!
Leda en de zwaan
Een plotse windvlaag: de grote vleugels nog slaande
boven het wankelende meisje, haar dijen gestreeld
door de donkere vliezen, haar nek gevat in zijn bek,
drukt hij haar hulpeloze borst tegen de zijne.
Hoe kunnen deze verschikte vingers
de gevederde glorie weren van haar wijkende dijen?
En wat kan een lichaam, gevloerd door deze witte wervel
anders dan het vreemde hart te voelen kloppen, liggen als het daar doet?
Een huivering in de lendenen verwekt daar
de gebroken muur, het brandende dak en toren,
en Agamemnon dood.
Zo omstrengeld,
zo overmeesterd door het brute bloed uit de luchten,
werd zij deelachtig aan zijn kennis met zijn geweld
eer de onverschillige snavel haar kon laten vallen?
poem by William Butler Yeats, translated by A. Roland Holst
Submitted by Dan Costinaş
| Vote! | Copy!